Ustawa antylichwiarska i najwyższe możliwe RRSO

O ile ustawy bardzo często są pisane skomplikowanym językiem, to w ustawie antylichwiarskiej, uważam, że zostało to opisane dosyć jasno. Wygoogluj sobie ustawa antylihwiarska, otworzy Ci się tekst jednolity i tam masz wszystko ładnie opisane... Moim zdaniem, jest to tam zrobione dostatecznie jasno i klarownie.

Tak, wyobrażasz sobie co by się stąło, gdyby jakaś legalnie działająca firma pożyczkowa nagle zaoferowała pożyczkę, której RRSO i szerzej parametry przekraczają progi graniczne w ustawie antylichwiarskiej? Powiem tak: byłby to spory problem, bo kary idą w dosyć ciężkie sumy i najzwyczajniej w świecie nikomu się to za bardzo nie opłaca.

w internecie masz wiele poradników dotyczących tego, jak w praktyce należy interpretować zapisy ustawy antylichwiarskiej. bo celem ustawy antylichwiarskiej, jest pozbycie się patologicznych sytuacji, w której ktoś pozyczał 500 zł, a po jakimś czasie miał do spłacenia 100 tys zł. Ustawa antylichwairska w praktyce oznacza, że pozaodsetkowe ksozta kredytu, nie mogą być wyższe niż 30% całkowitej kwoty kredytu konsumenckiego w skali roku.

Trochę analizowałem ten temat i nie spotkałem się jeszcze z sytuacja, w której jakaś firma pożyczkowa odważyła się świadomie złamać zapisy ustawy antylichiwarskiej. Poza tym, wolnościowcy mogą mieć problemy tym, bo jak można regulować jakąś kwestie. Ok, ale nie zdają sobie sprawy, że kilka czarnych owiec, rzucało cień na całą branżę. Dopiero teraz zaufanie jest odbudowywane.

No własnie, gryzą się dwie wartości: wolność gospodarcza oraz bezpieczeństwo finansowe obywateli. Spójrzmy jednak na to z dystansu, jest to delikatna kwestia. Gdyby nie było odpowiednich regulacji, to bardzo szybko okazałoby się, że można w łatwy sposób zniewolnić finansowo dosyć dużą grupę ludzi. A, że niektórzy nie mieliby ku temu skrupułów - coś przykłady można mnożyć...

Wprawdzie sceptycznie podchodzę do wszelkich nadprogramowych regulacji, ale prawdąjest też, że akurat tą branżę trzeba było uregulować.

Mam odmienne zdanie, bo ustalanie takich limitów nie powinno leżeć w gestii państwa. Krótko mówiąc państwo nie powinno ingerować aż tak bardzo w regulowanie zapisów umowy pomiędzy dwoma podmiotami. To te dwa podmioty w tym przypadku firma pozabankowa oraz kredytobiorca powinni dokładnie czytać, zapoznać się z zapisami umów. A w przypadku wątpliwości rezygnować - bo jest to wilcze prawo każdego konsumenta.

Ścierają się tutaj rózne poglądy, ale o ile prawa firm póżyczkowych są chronone, bo mają jednak różne instrumenty do ściągania należności, to prawa konsumentów przed ustawą konsumencką nie były dostatecznie chronione w moim przekonaniu. Dlatego dobrze, że ta ustawa się pojawiła, przy jej wielu wadach...

Pamiętam taką głośną akcje, gdzie jakiś dziadek pożyczył 500 zl, a po 1 roku zrobiło się z tego ponad 24 tys zł długu. To chyba nawet była praprzyczyna powstania tej ustawy - bo była to dosyć medialna sprawa, i dopiero sąd unieważnił dług. I wbrew pozorom, nie była to żadna firma chwilówkowa, ale pożyczka prywatna.

Widzę, że całkiem fajna dyskusja się z tego rozwinęła. Poglądy są różne, ale raczej przychylne tej ustawie i rozwiązaniom legislacyjnym. Rzeczywiście jest to trudny temat, skomplikowany itd. Ale pozostawiony sam sobie, też nie był dobrym rozwiązaniem, bo jednak dochodziło do pewnych patologii, do patologii które rzucały cień na całą branżę