Bezpieczne metody autoryzacji

Przelew bankowy to wg mnie bezpieczna dla obu stron metoda weryfikacji tożsamości. Tylko szkoda, że jest taka długa, bo zwykle odbywa się to do 1 dnia roboczego.

W przypadku banków przyjęło się, że stosuje się niezależne źródło autoryzacji, jakim jest kod sms. W przypadku pożyczke, przyjęło się, że w celu potwierdzenia tożsamości wykorzystuje się przelew autoryzacyjny na jakąś symboliczną kwotę rzędu 2 lub 3 groszy. Można też przez kamerkę się połączyć, pokazać jakiś dokument tożsamości, ale w praktyce nie spotkałem sie z czymś takim. Ale zapewne prace trwają w tym zakresie, bo byłoby to znacznie szybsze.

akurat zaciągałem jakiś czas temu pożyczkę chyba w Wonga lub Vivus - nie pamiętam dokładnie, bo spłatę zakończyłem kilka miesięcy temu, a te nazwy są takie podobne do siebie. ale nie ważne, chciałem nawiązać do metody autoryzacji, a ta polegała właśnie na przelewie z mojego konta, nie poamiętam, ale chyba było to kilkanaście groszy. dzięki temu, mieli pewność, że to co napisałem w formularzu jest prawdziwe.

Względnie bezpieczną, względnie bo i od tej reguły zdarzają się wyjątki, metodą autoryzacji jest wysłanie umowy za pośrdnictwem kuriera. Kurier powinien sprawdzić poprawność danych z dowodem osobistym. No i właśnie tutaj jest pewien problem, bo kurierzy umówmy się, sprawdzają to wyrywkowo, ni przykładają się, i często nie weryfikują poprawności danych - pomimo, że mają taki obowiązek nałożony przez pracodawcę.

Uważajcie, z tą metodą autoryzacji za pośrednictwem SMS-a, bo teraz przestępcy wyrabiają nowe karty sim - oczywiście podając się za nas. Na tej podstawie, istnieje możliwość dokonywania transakcji w naszym imieniu. Dlatego też, gdy na jakiś dłuższy czas stracicie dostęp do swojego telefonu i nie będzie on wynikał z faktur braku zasięgu, to proponuję aby dowiedzieć się u operatora o co kaman, bo może jesteście ofiarami ataku na konto bankowe.

W przypadku profilu zaufanego, trzeba udać się do urzędu, aby zweryfikowali daną osobę i udostępnili dane do zalogowania. Podobnie działa to w przypadku ZUS oraz NFZ (dostępu do historii leczenia i korzystania z NFZ-u). A z tą kartą SIM, to rzeczywiście proponuję uważać, bo sporo osób się już na to nacięło. Podobnie jak instalowanie aplikacji na smartfona niewiadomego pochodzenia, które mogą przechwytywać dane bankowe - to również jest ryzykowna opcja.

Kiedyś w Google była taka metoda autoryzacji, że ja podawałem im swój nr konta, a oni przelewali określoną kwotę pieniędzy np 89 groszy, i w formularzu musiałem wpisać, jaka to była kwota. W ten sposób wiadomo było, że to ja jestem właścicielem konta,a nie ktoś inny. Raczej nie istniała możliwość, aby strzelić, prawdopodobieństwo jest zbyt małe.

Wydaje mi się, że to jest największy problem w korzystaniu z róznych operacji finansowych drogą internetową - kwestia weryfikacji tożsamości. Bo ktoś kto ma złe zamiary zawsze może znaleźć jakiegoś słupa, na którego zaciągnie pożyczki, pozakłada konta, dokona wyłudzeń oraz ulotni się do jakiegoś kraju w którym znalezienie takiej osoby będzie graniczyło z cudem.

Po zweryfikowaniu tożsamości, chyba sms-y są jedną z efektywniejszych metod autoryzacji. Poza tym w sms-sie autoryzacyjnym jest często informacja, czego autoryzacja dotyczy? Czyli tytuł autoryzacji - dzięki temu wiemy, że autoryzujemy przelew na kwotę 15 zł, a nie np pożyczkę na kwotę 8 tys zł, którą ktoś chce za nas zaciągnąć... TA metoda z dorabianiem duplikatów kart SIM, rzeczywiście jest spotykana. Trzeba na nią uważać.

Nie ma 100% pewnych metod autoryzacji... zawsze istnieje ten mały czynnik ryzyka. Niestety, ale tak to właśnie wygląda. I wiecie co jest tym czynnikiem ryzyka - człowiek. W każdym systemie bezpieczeństwa to człowiek jest najsłabszym ogniwiem... Jest to prawda znana i stara jak świat. Czy można coś z tym zrobić? W wielu przypadkach tak, ale w świecie finansów i autoryzacji różnych operacji - niestety nie.

Pamięta, jak jeszcze kilka lat temu niektóre banki wysyłały tzw karty kodów jednorazowych. Wystarczyło wejść w jej posiadanie, aby móc wykonywać dowolne operacje na koncie danego użytkownika. Chyba nawet było kilka spektakularnych wyłudzeń. Co ciekawe takie karty kodów jednorazowych były wysyłane zwykłymi listami - nawet nie były to listy polecone. Podobnie jak tokeny, które też działały w pewien algorytmiczny sposób, który można było przewidzieć.